Obiady z kontrahentami w kosztach firmy – 9 lat temu Minister Finansów zgodził się, by zaliczać je do kosztów podatkowych
Przed 2013 rokiem organy podatkowe generalnie kwestionowały możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spotkania z kontrahentami. Jednakże po licznych przegranych przed sądami administracyjnymi (w tym NSA), w końcu uznano, że zwyczajowo przyjęty w naszej kulturze posiłek (np. obiad, lunch, poczęstunek) generalnie nie nosi znamion reprezentacji (która z kosztów jest wyłączona wprost w ustawie o CIT). Pogląd ten wyrażono jasno w ogólnej interpretacji wydanej w 2013 roku, a do chwili obecnej w bazie interpretacji znajduje się przynajmniej kilka tysięcy indywidualnych korzystnych rozstrzygnięć w tym temacie.
Rewolucja nastąpiła 25 listopada 2013 r, kiedy Minister Finansów w ogólnej interpretacji wskazał, że „nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej”
Od tego momentu, niedowierzający w zmianę stanowiska podatnicy zaczęli masowo wnioskować o indywidualne interpretacje. Trzeba przyznać, że było ich wielu. Przykładowo w interpretacji z 6 grudnia 2019 r., (sygn. 0115-KDIT2-3.4010.272.2017.1.JS) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem podatnika, że wydatki poniesione przez Spółkę na zakup posiłków, które dostarczane są przez firmę cateringową do siedziby Spółki na regularnie organizowane spotkania z współpracownikami i kontrahentami w celu koordynacji pracy nad projektami Wnioskodawcy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Z przedstawionego opisu wynikało, że wydatki na zakup posiłków, które zamierza ponieść Wnioskodawca pozostają w związku z prowadzoną działalnością w celu osiągnięcia lub zachowania źródeł przychodów. Sfinansowanie posiłków dla zleceniobiorców i współpracowników obecnych na regularnych spotkaniach roboczych i koordynacyjnych w siedzibie Wnioskodawcy podniesie efektywność tych spotkań, zwiększając wydajność pracy ww. podmiotów i skracając czas wykonywania zleconych im prac.
Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 88. 1. ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Jednakże stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 46) ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.
Jeżeli wiec wydatek gastronomiczny jest kosztem firmy (nie stanowi reprezentacji, bo jest to np. standardowy obiad w dobrej restauracji podczas spotkania biznesowego) – cała kwota brutto jest wtedy kosztem podatkowym. Jeśli zaś wydatek gastronomiczny stanowi reprezentację (np. jest podatny podczas bankietu bądź imprezy dla kontrahentów o charakterze rozrywkowym) – w takiej sytuacji tylko nieodliczony VAT możemy zaliczyć do kosztów naszej firmy. Potwierdzają to organy podatkowe (np. interpretacja nr ILPB3/4510-1-5/16-4/AO) wskazując, „zgodnie z (…) art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek od towarów i usług naliczony przy nabyciu tego rodzaju usług może być kosztem uzyskania przychodów Spółki, mimo iż sama kwota netto wydatku nie jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
Autor: Lech Janicki prowadzący kursy i szkolenia podatkowe (cała lista dostępna tutaj).
